Trudno jest polecać książki innym, znacznie łatwiej pisać o tym, co mi się podoba i czym chcę Was zainspirować. Wzięcie odpowiedzialności za bezpośrednie polecenia to już coś poważniejszego, bo ilu ludzi, tyle gustów i coś, co cieszy się dobrymi recenzjami, wcale nie musi każdemu się spodobać. Przygotowałam jednak kilka kategorii związanych z książkowymi prezentami i podzielę się z Wami swoimi propozycjami na świąteczne (i nie tylko) prezenty.
Recenzje, które oglądałam na YouTubie, nie pozostawiały wątpliwości: „Wielka samotność” to świetna książka. Kilka razy o to, czy jej lekturę mam już za sobą, zapytała moja Mama, a to też dało mi do myślenia. Jednak, paradoksalnie, kiedy o jakiejś książce słyszę same superlatywy i wiem, że ma wielu zwolenników, trudno mi się do niej przekonać. Postanowiłam jednak, że listopad to dobry czas na dość długą i emocjonalną powieść, poza tym „Słowik”, czyli poprzednia książka autorki to jedna z moich ulubionych lektur, i sprawdziłam, czy Kristine Hannah naprawdę zachwyca.
Nie jestem typem podróżnika, ale marzę o odwiedzeniu kilku miejsc, a moje serce bije mocniej na samą myśl o Skandynawii. Właściwie niewiele o niej wiem, ale mam przed oczami lasy, piękne krajobrazy i trochę wolniejsze życie.
AIDS, śmierć, strata, smutek, tęsknota, gniew, niezrozumienie, rywalizacja, odrzucenie. Wiem, nie brzmi najlepiej. A jednak w „Powiedz wilkom, że jestem w domu” znalazłam dużo spokoju i uśmiechu. Jak to możliwe?
„Sekretne życie pszczół” Sue Monk Kidd to jedna z moich ulubionych książek. Czytałam ją rok temu, a często do niej wracam. Zaznaczyłam w niej kilka fragmentów i lubię do nich zaglądać. Nie do końca pamiętam fabułę, mniej więcej rysuje mi się w głowie portret głównych bohaterek, ale doskonale pamiętam uczucia, jakie towarzyszyły mi podczas lektury. Byłam spokojna, odpoczywałam, napawałam się stylem pisania autorki. I to właśnie te uczucia zostały ze mną na długo. Dlatego z przyjemnością zabrałam się za „Opactwo świętego grzechu” i zanim napiszę Wam, co o tej książce myślę, mogę przyznać już jedno: po raz kolejny bardzo przy tej autorce odpoczęłam i zachwycałam się językiem. …
Coraz bardziej doceniam dobrze napisane obyczajówki. Nie jest łatwo opowiedzieć historię, której zakończenia czytelnik spodziewa się właściwie już od momentu przeczytania opisu na okładce. Jak go wtedy zaciekawić? Czym zachwycić? Jak stworzyć opowieść uroczą, ale niebanalną? Nie mam wątpliwości, że odpowiedzi na te pytania znalazła Gabrielle Zevin, bo jej powieść „Między książkami” dała mi wszystko to co najlepsze.