Sierpień pokazał mi, że letnia pora niekoniecznie sprzyja czytaniu. Chciałam przeczytać mnóstwo książek, a wyszło trochę inaczej, niż planowałam, zwłaszcza pod koniec miesiąca. Tragedii jednak nie ma, poza tym książki, które udało mi się przeczytać, były naprawdę dobre.
Nie wiem, jak to się stało, że fala popularności i zachwytu nad serią o Bridget Jones do mnie nie dotarła. Kilkanaście lat temu czytałam pierwszą część jej przygód, czyli „Dziennik Bridget Jones”, ale właściwie niewiele z niej pamiętałam i niespecjalnie przypadła mi do gustu. Pewnie dlatego, że byłam przeżywającą pierwsze miłości nastolatką, a Bridget dojrzałą kobietą, zatroskaną o swoją przyszłość i przerażoną perspektywą samotności. W tym roku, przypadkowo, na promocji, kupiłam wydaną niedawną czwartą część przedstawiającą perypetie tej uroczej singielki pt. „Bridget Jones. Dziecko” i postanowiłam zapoznać się z całą historią. Czy było warto?
Peter i Pax to najlepsi przyjaciele. Uwielbiają wspólne spędzanie czasu i szalone przygody. Są nierozłączni. Do czasu, gdy ojciec Petera musi wyruszyć na wojenny front, a Peter przeprowadzić do dziadka – niezbyt sympatycznego starszego człowieka, który nie zniesie w domu obecności plączącego mu się pod nogami lisa. Peter i Pax zostają rozdzieleni i oboje nie potrafią poradzić sobie z zaistniałą sytuacją. Chłopiec podejmuje więc próbę odnalezienia lisa, a Pax próbę przetrwania w obcym mu leśnym środowisku i nietracenia nadziei na powrót do domu.
Murakami sprawdza się zawsze. Kiedy mam ochotę na coś lekkiego, co oderwie mnie od rzeczywistości, sięgam po jego powieści i wiem, że nie będę tego żałować. Kiedy mam ochotę na głębsze przeżycia emocjonalne, również ściągam z półki Murakamiego, bo wiem, że jeśli dobrze się wczytam i wczuję w historie bohaterów, zostaną ze mną na dłużej.
Jeśli macie 3-4 godziny wolnego czasu, chcecie przeczytać coś lekkiego, z tajemniczym wątkiem i zbrodnią w tle, śmiało możecie wybrać „Za zamkniętymi drzwiami” B. A. Paris.
Rzadko sięgam po thrillery, kryminały, horror przeczytałam raz (kilka lat temu) i trzyma mnie do tej pory. Czasem jednak zdarzy mi się przeczytać coś z nutką strachu. Przez przypadek trafiłam na „Za zamkniętymi drzwiami” i dzięki recenzji Bestslerek wiedziałam, żeby nie spodziewać się zbyt wiele. Dzięki temu całkiem dobrze spędziłam czas, choć książka nie należy do najlepszych.
Kiedy oglądałam ten TAG w wykonaniu Gosi i Asi z kanału tuczytam (bardzo, bardzo go polecam, bo dziewczyny świetnie opowiadają o książkach i polecają super lektury), wyobrażałam sobie, że gdy ja wybiorę się nad Bałtyk, również będę rozkoszować się czytaniem na plaży. Udało się to średnio, bo deszcz i książki idą w parze raczej jesienią, ale nadmorskie wspomnienia nadal krążą mi po głowie i dlatego postanowiłam podzielić się też swoimi przemyśleniami w tych plażowych kategoriach.